
مجموعه شعر "گرگم به هوای خودم" حاصل فعالیتی ده ساله در میانه 1382 تا سال 92 میباشد؛ شعرهایی که برطبق ساز و کار چاپ و نشر در ایران میتوانستهاند به زندگی کاغذی خود ادامه دهند. در گزینش شعرها به این مسئله فکر شده است چرا که معتقدم رگ متنْ زیر تیغ سانسور بریده میشود و سرآخر، اثر میمیرد.